موجود در ارتفاعات کوهستانی که بدون هیچ گونه عامل آلوده کننده تهیه میشود.
از عوامل آلوده کننده مانند دود خودروها و کارخانه ها و انواع آلاینده ها و سموم مورد استفاده ی کشاورزان و باغداران ،
که جهت مزارع و باغات خود استفاده کرده و اکثرا به منابع آب های جاری نفوذ پیدا می کنند و در نتیجه زنبوران
از آن استفاده کرده و به کـنـدو انـتقال می دهند ، تـولیـد می شود و عسلی عاری از هر گونه آلودگی زیست محیطی است .
عسل ارگانیک خوشبختانه با توجه به عدم حضور کارخانه ها در ارتفاعات کوهستانی ایران در حد قابل ملاحظه ای
تولید شده که جای توسعه و تولید بیشتر را داراست و اکثراً درخود مناطق توسط روستائیان مقیم خریداری
و مصرف می شود و چیزی حدود ۱۰درصد روانه بازار شده که متاسفانه باز به خاطر همان تفکرات غلط عامه ی مردم که عسل شکرک نمی زند.
متاسفانه مردم ایران سراغ عسل های حرارت دیده می روند و در نتیجه عسل های ناب زنبورداران
در انبار باقی می ماند یا به کارخانجات بسته بندی فرستاده شده و در آنجا آن عسلهای مرغوب
و ناب را حرارت داده و جوهر لیمو یا اسید سیتریک به آن اضافه کرده تا دیگر بقول خودشان شکرک نزده
و مردم آنها را بخرند در صورتی که در آنها بر اثر حرارت سم هیدروکسی متیل فورفورال تولید شده
و عسل سمی و کم خاصیت را در اختیار مصرف کنندگان می دهند .
یکی از مهمترین خواص عسل وحشی برای افرادی است که ناراحتی قلب و عروق دارند . افرادی که رگ های قلبی آنها گرفته، کافیست به مدت زمان ۱ الی ۲ هفته هر روز صبح ناشتا ۱ قاشق عسل کوهی اصل را با یک حبه کوچک بنیزه ( در بعضی نقاط به آن سقیز هم می گویند ، شیره درخت بن کوهی ) در آب ولرم مخلوط کنند و روزی دو مرتبه ۱ فنجان مصرف کنند. برای راهنمایی بیشتر در این مورد می توانید با شماره ما تماس گرفته و مشاوره رایگان بگیرید.
روش اصلی مصرف بدین صورت است که : ابتدا اندازه یک حب قند سقیز اصل ( بنیزه ، شیره درخت بن کوهی)
را در قوری کوچکی انداخته و روی شعله قرار دهید تا حل شود، سپس آنرا از شعله
بردارید تا کمی خنکتر شود. ۱ قاشق غذا خوری عسل کوهی وحشی به آن اضافه کنید، صبح ناشتا و شب هنگام خواب یک فنجان بخورید.https://aranasal.com/
افرادی که گرفتگی عروق قلبی دارند این روش عسل درمانی برای آنها معجزه میکند با توکل بر خداوند.
زنبورهای مناطق کوهستانی بعضاً نسبت به زنبورهای مناطقِ کمارتفاع، رفتار و فیزیولوژیِ متفاوتی دارند. زنبورهای کوهی رنگ تیرهتری داشته و خوی تهاجمیشان کمتر است. این زنبورها در دمایِ هوایِ پایین توانایی پرواز دارند؛ در واقع بدن این زنبورها برای زندگی در ارتفاعات انطباق یافته است.
زنبورهای وحشی کندوهای خود را در میانِ تنه درختان و بر شاخههای مرتفع یا در شکافِ سنگها و کوهپارهها بنا میکنند. این کار بههدفِ دور نگهداشتنِ مهاجمین و محافظت از کندو در برابر باد صورت میگیرد. علاوه بر این، شانههای عسل اغلب رو به غرب ساخته میشوند تا زنبورها از نور و حرارتِ غروبِ خورشید بیشتر بهره ببرند.عسل خالص
بهطور کلی، لانه زنبور در نزدیکیِ منابع آب و غذا بنا میشود و بهگونهای که تواناییِ تحملِ وزنِ شانهها و مقاومت در برابر آبوهوای نامناسب و حملهی مهاجمان را داشته باشد.
به برداشتِ عسل از کلنیهایِ زنبورهایِ وحشی، شکار یا صید عسل گفته میشود. برخی از اولین شواهد در ارتباط با صیدِ عسل وحشی به نقاشیهای سنگیِ ۸۰۰۰ سال پیش از میلاد باز میگردد. شکار عسل یک سنتِ اسرارآمیزِ باستانیست که امروزه نیز بهصورت آیینی در بخشهایی از رشتهکوه هیمالیا و کشورهای نپال و هند انجام میگیرد.
عسل وحشی در زمانهایی خاص از سال قابل برداشت است. برخی بر این باورند که برداشت عسل وحشی باید دو بار در سال و در پاییز و بهار انجام بگیرد.
کسانی که برداشتِ عسلِ وحشی را انجام میدهند باید مراقب بوده، و قبل و بعد از برداشت، تعداد کلنیهای یک منطقه را کنترل کنند. در زمان برداشت هم نباید تمامیِ شانه عسل بریده شود، بلکه تنها بخشِ دارایِ عسل از شانه جدا و مقداری عسل برای مصرفِ کندو باقی گذاشته شود. در بسیاری از موارد، صیادانی که تمامیِ عسلِ کندو را بر میدارند باعث از بین رفتنِ کندو و پایین آمدنِ جمعیت زنبور در منطقه میشوند.
برای بازگشتنِ زنبورها به منطقه، بعضی قبایل در حاشیه هیمالیا، مناطقی را مقدس شمرده و از صید در آنها خودداری میکنند.
لانههای زنبور در مناطقِ کوهستانیِ هیمالیا در سراشیبهای دور از دسترس قرار گرفتهاند. افراد محلی در این مناطق بهصورت گروهی و با ابزارهایِ دستسازِ خود، یعنی چوبهای بلند و نردبانهایی که از طناب میسازند، اقدام به صیدِ پرمخاطرهی عسلِ وحشی میکنند.
بیشتر بخوانید: عسل درمانی
اگر فرد برداشتکننده تجربهی کافی برای صید عسل را نداشته باشد، ممکن است برداشت با تخریب کندو همراه شود و به جمعیت زنبورهای یک منطقه آسیب وارد شود.
در ایران دو رشته کوه البرز و زاگرس، اقلیمهایی با انواعِ پوشش گیاهی را فراهم آوردهاند. عسلهای مناطقِ کوهستانیِ کردستان و لرستان، جنگلهایِ شمال ایران، و کوههایِ سهند و سبلان، بسیار مرغوب بوده و طرفداران زیادی دارند. گیاهان مختلفی از قبیلِ پونه کوهی،گون، بلوط، آویشن، سیاهدانه، بابونه، قنقال، یونجه، زول (بوقناق)، بومادران، زرشک وحشی و ... در این مناطق میروید و شهدشان زنبورهای عسل را به خود جذب میکند.
عسل کوهی در بازار متقاضیان بسیار زیادی دارد. عسل کوهیای که بدونِ دخالت انسان و در مناطقِ بکرِ طبیعی تولید شده باشد، معمولاً بهدلیلِ کمیابی و سختیِ برداشت، بالا قیمتگذاری میشود.
از آنجایی که ترکیباتِ موجود در عسلِ کوهیِ وحشی تفاوت چندانی با ترکیباتِ عسلِ طبیعیِ خام ندارد، کوهیبودن و وحشیبودنِ عسل در آزمایشگاه قابل تشخیص نیست.
آزمایشِ نمونهی عسل تنها میتواند شیوه فرآوری و کهنگیِ عسل را نشان دهد. از این رو، تنها آن عسلی را به عنوانِ عسل کوهی تهیه نمایید که از برداشت آن از مناطق کوهستانی مطمئن باشید.
عسل کوهی انواع مواد معدنی و آنتیاکسیدانها را در خود دارد و جانشینِ فوقالعادهای برای سایر شیرینکنندههاست. این عسل بهخصوص برای ورزشکاران مناسب بوده و منبع بسیار خوبی برای تأمینِ فوریِ انرژیِ بدن است.
طعمِ کرهایِ عسلِ کوهی بهخوبی با چایهای گیاهی آمیخته میشود. یک قاشق از عسل کوهی در چای صبحانه، قندهای طبیعی را بدون مواد افزودنی برای بدن فراهم میآورد.
برخی از خاصیتهای عسل کوهی:
https://aranasal.com/
https://opizo.com/hncxNb
https://0rz.tw/C8Zpg
https://zaya.io/yecey
https://1da.ir/ozzZiw7